Er was eens een bevlogen boomambtenaar, die heel veel verstand had van bomen. Dat beheerste zijn dagelijks leven en bovendien hield deze ambtenaar ook van bomen. Hij wist er alles van en het verhaal doet de ronde, dat hij zelfs tegen bomen praatte.
Zo bedacht hij een aantal jaren gelden, welke boom bij een straat zou passen. De bewoners die in deze straat kwamen wonen hadden er helemaal geen verstand van, dus die mochten ook niet meebeslissen. Zij moesten de door hem uitgekozen boom gewoon voor hun woning verplicht accepteren, want hij had er verstand van. De eerste jaren moesten de bomen zich nog ontwikkelen en ach als je in de herfst de bladeren moet opruimen, dan moet je daar niet over zeuren. Bomen geven tenslotte ook woongenot.
Maar naar mate de jaren verstreken, werden de bomen steeds meer volwassen en ja hoor ze kwamen zelfs in het voorjaar in bloei te staan. Mooie witte bloemetjes die na verloop van tijd weer van de bomen afvallen. Gewoon even wegwegen toch? O ja, voor de witte bloemetjes komen er van die bruin/groene sliertjes aan de bomen, die ook weer afvallen en voor de nodige mooie “troep” zorgen voor de voordeur van bewoners. Waar een bezem al niet goed voor is. Maar wonder boven wonder geven de bomen nog meer “plezier”. Na de witte bloemen komen er allemaal appeltjes in de bomen. Een mooi gezicht zolang die appeltjes in de bomen blijven hangen. Zo zijn de bewoners al ruim twee maanden de gevallen appeltjes voor de voordeur, stoep en straat aan het wegvegen en is er van boomgenot al helemaal geen sprake meer. Eerder van boomirritatie en het eind is nog niet in zicht.
De bomen zorgen het hele jaar voor troepoverlast dankzij het geweldige idee van die bevlogen boomambtenaar destijds, die natuurlijk niet zelf in deze straat woont. Groen is mooi, maar van mij mag iemand de boom spontaan weghalen en in een recreatiegebied plaatsen. Aad Meuleman
ps. hoop niet dat we dan weer een referendum krijgen
