Stadsbelangen Delft

Algemene Beschouwingen Stadsbelangen Delft Programmabegroting 2012-2015 tijdens de Gemeenteraadsvergadering 25 oktober 2011.

Mensen maken de stad, Samen met de stad, Anders…ja, Delft in beweging, stad terug aan de mensen en Wij maken Delft. De verkiezingsslogans van de coalitiepartijen achter elkaar geplaatst. Hoopvolle slogans, maar wat is er tot op heden van terecht gekomen? Wie moest het nu eigenlijk anders gaan doen? De mensen, de coalitiepartijen, het college? En vooral.., wat zouden ze ook al weer anders gaan doen?

Beginspraak
De dingen gaan inderdaad anders. Inmiddels weten onze inwoners hoe serieus de coalitiepartijen en met name D66 en Groen Links het instrument referendum nemen. Om nog maar te zwijgen over het mooie modewoord ‘beginspraak’. Bewoners krijgen ruimte om mee te praten over de toekomst van de stad, zo stelt het college, maar de ruimte, voor zover die er is, is zeer beperkt. De politiek geeft de kaders aan wanneer dat wordt toegestaan. Beginspraak dus, maar dan alleen als het mag van de politiek en ….. als het hen uitkomt. Niet echt motiverend.

Met beginspraak bedoelt dit college in feite ‘eindspraak’. Wij hebben dat gezien bij de discussie rond het accommodatiebeleid. Niet vooraf met de gebruikers van de buurtaccommodaties in gesprek, maar achteraf nadat is besloten. Ouderwets gaan uitleggen hoe goed het is, wat besloten is en dat noemt het college in gesprek gaan met bewoners. Stadsbelangen heeft toch een ander beeld als het gaat om beginspraak.

Mensen
Juist op het thema ‘mensen en samen doen’ waren de verwachtingen hoog gespannen. De werkelijkheid is dat dit college en de coalitiepartijen op dit onderdeel een dikke onvoldoende scoren. ‘Mensen maken de stad’, zegt de PvdA. Dat hebben we gezien bij de discussie over het referendumverzoek. De PvdA is bij hun verkiezingsslogan vergeten aan te geven, dat met ‘mensen’ niet de inwoners van onze stad, maar de zes fractieleden en de eigen PvdA wethouder worden bedoeld.

De mensen die de bibliotheek in het Tanthof open wilden houden, kregen nul op rekest. De mensen die diverse buurtaccommodaties open wilden houden visten achter de PvdA huiskamer. Inwoners die wij dagelijks spreken en het oneens zijn met het voornemen om het vuilnis eenmaal in de twee weken op te halen, zullen het nakijken krijgen. Nu weer plannen om vergunning parkeren in het Poptahof en Voorhof te gaan invoeren. Dan toch de parkeerolievlek? De inwoners willen dat niet. Als je werkelijk meent dat mensen de stad maken, dan zou je juist de mensen de kans moeten geven om de stad te maken. Om samen met de mensen in onze stad de noodzakelijke bezuinigingsklus te klaren. Niet door achteraf beslissingen op te leggen, maar door vooraf in gesprek te gaan. Dat zorgt niet alleen voor draagvlak, maar vooral voor creatieve oplossingen die bovendien de betrokkenheid van álle inwoners van onze stad kunnen vergroten. Oplossingen bedacht door mensen, die graag met de politiek samen de stad willen maken.

Poppodium
Al vanaf december 2009 wordt gesproken over de ontwikkeling van een goed pop podium. Er is nu een ‘pop kwartiermaker’ aangesteld. Wij zien nog weinig resultaat. Speakers was en is hiervoor bij uitstek een geschikte locatie. Nu worden daar baya-beach club feesten gegeven met elk weekend politiewagens rond de Burgwal om de orde te handhaven. Meisjes in bikini achter de bar. Daar zal best een markt voor zijn, maar waar blijft het nieuwe poppodium? In 2011 heeft Speakers nog subsidie gekregen en voor 2012 krijgt men ook nog een gedeelte. Dat vinden wij onder deze omstandigheden niet terecht. Stadsbelangen zal met een amendement komen om de subsidie voor 2012 voor Speakers te wijzigen in een extra subsidie voor Westerpop. Het enige poppodium dat er nog is. Het popbeleid is nu letterlijk weg evenals de live (pop) muziek. Dat past niet in een stad als Delft. Wij zijn overigens benieuwd naar de nota die in november as. naar de raad wordt gestuurd over dit onderwerp.

Bereikbaarheid
En ja, Delft beschikt ook over een bereikbaarheidsregisseur. De centrale vraag van Stadsbelangen is: Hoe komt het toch dat plannenmakers (verkeersdeskundigen) niet gewoon voor de meest voor de hand liggende oplossingen kiezen? Het lijkt wel of er bij elk nieuw verkeersvraagstuk een prijsvraag uitgeschreven wordt voor de ingewikkeldste oplossing waarbij verkeersveiligheid een ondergeschikte rol lijkt te spelen. Als je kijkt naar het Delflandplein of naar tijdelijke oplossingen bijvoorbeeld in het Spoorzone-gebied, maar ook de omleidingsroute voor (zwaar vracht-) verkeer, onnodig langs een school aan ’t Verlaat, dan vraag je je werkelijk af wie dit bedenkt. Maar óók, waarom ook in dit geval zo slecht wordt geluisterd naar de inbreng van betrokken inwoners. Er wordt steeds weer in specialisten geïnvesteerd (het moet inmiddels wemelen van de bereikbaarheidsmanagers en –coördinatoren of welke naam zij dan ook hebben), maar het wordt er op straat niet veiliger op en zeker niet duidelijker.

Naar kritische en oplossingsgerichte geluiden van onze fractie en de overige oppositiepartijen wordt tot nu toe niet geluisterd. En …. daar is dit college dan wel consistent in, ook geluiden uit de stad worden genegeerd. Nu is er weer opdracht gegeven aan een verkeerspsycholoog, die moet onderzoeken waarom Delftenaren zich op een aantal plekken in het verkeer niet veilig voelen. Wat onze fractie betreft hoeft het college dit niet te onderzoeken. Het onveilig gevoel ontstaat namelijk door onveilig gecreëerde situaties. Het lijkt ons effectiever om iedereen die verantwoordelijk is voor het Delftse verkeersbeleid verplicht in vrije tijd een dag per maand actief deel te laten nemen aan het verkeer in en rond onze stad. Wie het dan nog niet begrijpt, kun je altijd nog naar de verkeerspsycholoog sturen.

Financiën
Delft beweegt, inderdaad! Financieel nog steeds in een neerwaartse spiraal. Als achter de verkiezingsleuze: ‘Wij maken Delft’ de toevoeging ‘armer’ had gestaan, dan had deze leuze nog geklopt ook. De weerstandscapaciteit is, net nadat deze Programmabegroting gedrukt was, al weer afgenomen met het nadelige resultaat tot nu toe over 2011 van bijna 2 miljoen.

Natuurlijk mag en kan niet worden verwacht dat dit college na 1 ½ jaar alle financiële problemen heeft opgelost, maar de positieve uitleg dat Delft het beter doet dan andere gemeenten, vindt Stadsbelangen niet interessant. Wij hebben met Delft te maken en Stadsbelangen constateert dat het financieel nog steeds niet de goede kant op gaat met onze stad.

Mevrouw Norbruis stelde in de stadskrant (citaat): ‘Waar eerst nog vet zat, verdwijnt dit snel- oppassen dat we het bot niet raken.’ Als wij zien wat het college schrijft over het risicoprofiel, dan constateert onze fractie dat alle risico’s midden of hoog zijn, waardoor het dweilen met de kraan open zal blijven in Delft. Tot het geld op is. En dat duurt, is onze inschatting, nog maar heel even. Het bot is dus al te zien.

Stadsbelangen heeft hiervoor tijdens de discussie rond het wel of niet bouwen van Het Nieuwe Kantoor gewaarschuwd. Is dat bangmakerij, zoals de heer Damen ons toen verweet? Nee voorzitter, dat is gewoon de keiharde realiteit. Overigens was de heer Damen het enige raadslid dat sprak over het faillissement van Delft. Hoezo bangmakerij? Is de PvdA dan bang voor de realiteit? Is het angst voor draagvlak onder de bevolking van onze stad? Maar het waren toch de mensen die de stad maakten?

Alternatieven
Een alternatief is natuurlijk dat Delft aan het rijk vraagt om artikel 12 gemeente te mogen worden. We leveren dan wel wat vrijheid in om financiële beslissingen te mogen nemen, maar Delft kan dan wel extra geld vragen uit het gemeentefonds. En voor grotere uitgaven moet de gemeente toestemming aan het Rijk vragen. Dat scheelt weer een hoop lokaal gedoe. Een dergelijk alternatief heeft weliswaar niet onze voorkeur, maar het blijft wel een alternatief.

Zijn er dan geen andere alternatieven? Jazeker, Stadsbelangen heeft op onderdelen vorig jaar bij de behandeling van de Programmabegroting 2011-2014 met de VVD en de ChristenUnie een alternatieve begroting ingediend. Een alternatieve begroting die volledig werd weggestemd door het college en de coalitiepartijen. Schoon, heel, bereikbaar, cultuur en veilig. Dat waren de voornaamste thema’s waarop wij niet of minder wilden bezuinigen en waarvoor door genoemde partijen alternatieve dekkingen werden aangereikt. Wethouder Vokurka gaf laatst in de commissie M&E al aan, dat het college bij de behandeling van de Programmabegroting geen enkele motie of amendement zal accepteren zonder dekking. Zelfs met dekking deed het college dat vorig jaar al niet. Waarom zouden oppositiepartijen zich dan nog druk maken?

De huidige opstelling van de coalitiepartijen lijkt vooral te zijn ingegeven vanuit de gedachte dat de huidige collegesamenstelling overeind moet worden gehouden. Zo’n opstelling dateert nog uit de monistische periode en hoort niet meer thuis in de huidige dualistische wereld van – ook!! – de gemeentepolitiek. En zeker in deze tijd, waarin de ‘stadsportemonnee’ zoveel aanslagen krijgt te verduren en de ‘rode cijfers’ zijn bereikt!

Kritische geluiden van onze kant, maar wel vanuit terechte zorgen over vooral de financiële situatie in onze stad en over de belangen van haar inwoners. Die zorgen motiveren ons.

U mag ons wellicht als dwarsliggers beschouwen, maar uiteindelijk zijn het wel de dwarsliggers die het spoor recht doen lopen.

Fractie Stadsbelangen Delft
Aad Meuleman