Het is mooi dat werkzaamheden in het dagelijks leven van mensen niet onopgemerkt blijven. Het blad MANAGEMENT TEAM schreef een artikel over de werkzaamheden van ons fractie raadslid Bram Stoop.
Lees verder
Tag Archive for hulpverlening
Het verschil maken
Verbeteren hulpverlening noodzaak!
Het trieste bericht dat de lichamen van Julian en Ruben zijn gevonden, heeft een schok in Nederland veroorzaakt. Ongeloof, verdriet, onbegrip en niet te bevatten. De politieke groepering Stadsbelangen Delft leeft intens mee met de moeder en familie van deze jongens. Tijd om dit verdriet te verwerken zal voor hen zwaar zijn en dat heeft nu prioriteit.
Dat neemt niet weg dat inmiddels gebleken is, dat tien instanties betrokken waren bij de situatie van het gezin. Het zoveelste gezinsdrama heeft zich nu voltrokken en steeds weer horen we: ‘het gezin was bekend bij Bureau Jeugdzorg’. Ook in de zaak – die heel Nederland dagenlang in de greep hield – rondom de broertjes Ruben en Julian, waren meerdere hulpverlenende instanties betrokken. En opnieuw kun je daar vele vraagtekens bij zetten. De praktijk laat herhaaldelijk zien dat verschillende hulpverlenende instanties TE veel en TE vaak langs elkaar heen werken. De beeldvorming van deze hulpverlenende instanties krijgt op deze wijze een steeds negatiever karakter, omdat men er schijnbaar niet van wilt leren. Niet één instantie die dit drama heeft kunnen voorkomen.
Hoewel alle ‘in and outs’ op dit moment nog niet bekend zijn, geeft deze situatie wederom aan, dat de hulpverlening in Nederland is uitgegroeid tot vele ‘onnodige’ of ‘overbodige’ instanties, die niet alleen veel geld kosten, maar volstrekt onvoldoende met elkaar communiceren dan wel in staat zijn problemen daadwerkelijk en effectief op te lossen. Elk gezinsdrama dat zich opnieuw voltrekt is er ons inziens één te veel.
En Stadsbelangen Delft heeft hiervoor al vaker gewaarschuwd. (zie bijvoorbeeld publicaties van oa. Bram Stoop of https://www.stadsbelangendelft.nl/?p=4570) Te veel instanties. Of het nu gaat om bijvoorbeeld armoede, schuldhulpverlening of jeugdzorg, voor bijna elke punt, komma is wel een instantie in het leven geroepen en men doet er vooral alles aan om de eigen toko in stand houden. Het lijkt ten koste te gaan van degene die de hulp zo hard nodig heeft. Je mag van dit soort hulpverlenende instanties, waaronder in deze situatie Bureau Jeugdzorg, toch op z’n minst verwachten dat er deskundigen, goed opgeleiden, zorgvuldig en betrokken mensen werken met kennis van zaken. En daarnaast ook hun verantwoordelijkheid kennen en nemen.
Of verwachten wij soms te veel van deze instanties? De toenemende bureaucratie draagt er aan bij dat er kostbare tijd en energie verloren gaat om die spreekwoordelijke pet dezelfde kant op te zetten en de daad bij het woord te voegen. Wellicht dat het aantal zorgaanvragen hen boven de pet groeit, want te veel mensen voelen zich vaak niet gehoord of geholpen, terwijl ingrijpen op het moment zelf noodzakelijk is.
Tijdens de eerste armoede conferentie, die destijds door de toenmalige wethouder Bolten werd georganiseerd in de TU, werd mij gevraagd, wanneer de armoede zou zijn opgelost. Er waren ruim 250 professionals aanwezig. Ik antwoordde: ‘als we over twee jaar weer een armoedeconferentie houden en er dan nog maar 30 professionals in deze zaal aanwezig zijn’.
Wellicht een gechargeerd antwoord, maar Stadsbelangen Delft hoopt vurig dat de trieste ontwikkelingen rond Julian en Ruben eindelijk eens de ogen opent van de beleidsmakers. De hulpverlening moet overzichtelijk met korte lijnen en effectief worden ingericht. En vooral adequate communicatie van degenen die bij welk gezin of burger dan ook zijn betrokken. Dan kunnen wellicht afschuwelijke drama’s worden voorkomen.
Stadsbelangen Delft
Aad Meuleman
Vanuit hype zonder verstand
In de media lezen we, dat men geschokt is over de problemen met Marokkaanse jongeren. Dit naar aanleiding van de dood van een Delftse Marokkaanse jongen in Syrië. Doodgeschoten in oorlogsgebied. De afgelopen jaren heb ik namens onze fractie diverse keren aangegeven, dat de problematiek onder Marokkaanse jongeren in Delft niet goed wordt aangepakt. Hulpverlening die vooral langs elkaar heen werkt.
Nu lees ik de reactie op de site van Leefbaar Delf. Een reactie die vooral vanuit een hype mensen bewust negatief neerzet. Daar distantieer ik mij van. Dat het verhaal van deze fantast totaal niet overeenkomt met de werkelijkheid, vind ik ronduit schokkend. Het boeit de Leefbaar Delft fractievoorzitter niet dat deze, volgens hem achterlijke jongeren, doodgeschoten worden. Dat zegt al genoeg over de mens die achter Leefbaar Delft zit en de afgelopen jaren dus heeft zitten slapen in plaats van de discussie aan te gaan over dit probleem. Hier zijn namelijk veel meer zaken aan vooraf gegaan. Dat heb ik ook aangegeven, tijdens de diverse wijkbezoeken, waar de factievoorzitter van de Leefbaar Delft nooit bij was.
Ik werk al jaren met Marokkaanse jongeren. Ook nu nog. In de vorige raadsperiode heb ik twee wethouders in Delft een scriptie gegeven, die ik in 1999 heb geschreven. De titel van deze scriptie is: ‘Marokkaanse jongeren op zoek naar het juiste Loket’ . Dit stuk is tot stand gekomen in samenwerking met Marokkaanse jongeren. Toen al was de aanpak op deze doelgroep niet voldoende en als je deze scriptie leest, zal het voor velen zeer herkenbaar zijn. Helaas is er nog niets veranderd.
Ook in Delft is hier te weinig mee gebeurd. Men maakt beleid op beleid en in de gemeenteraad gaan de collegepartijen hiermee simpel akkoord. Hoe komt het dat men geen grip krijgt op deze doelgroep en hoe komt het dat men wederom niet op de hoogte is van de problemen en dat zelfs jongeren nu in oorlogsgebieden verblijven? Zegt u het maar of lees het werkstuk (zie onderstaand). Deze is dan wel in 1999 geschreven, maar vandaag de dag nog steeds werkelijkheid.
Dat is waar ik mij dus ernstig zorgen om maak.
Stadsbelangen Delft
Bram Stoop
Schuldhulpverlening lappendeken
De budget nota leverde in de raad veel discussie op. In de commissie was al gebleken dat vrijwel alle fracties geen duidelijk beeld hebben over het reilen en zeilen als het gaat om het totale schuld hulpverleningspakket. Dat was reden voor Wim de Koning om in de commissievergadering namens Stadsbelangen Delft aan de wethouder te vragen om met een presentatie te komen over dit onderwerp.
Momenteel zijn er 22 organisaties bezig met schuld hulpverlening en nog eens 3 commerciële bedrijven met budgetbeheer. (het mag wat kosten) Diverse fracties wilden nu al de budgetnota op onderdelen aangepast zien zonder dat zij enig beeld hebben op het totale pakket. Een pakket dat één grote lappendeken is. Het is onduidelijk of alle organisaties wel effectief werken, wie wat precies doet en of dat allemaal ten goede komt aan de mensen die aangewezen zijn op schuld hulpverlening.
Het ligt dan voor de hand dat je je eerst goed laat informeren over het totale gebeuren en niet hap/snap voorstellen gaat doen. Dat is niet handig en zeker niet in het belang van inwoners die helaas aangewezen zijn op schuld hulpverlening. Daarom heeft onze fractie aan de andere fracties gevraagd de moties aan te houden in afwachting van de presentatie. Deze presentatie wordt nu op 2 april 2013 in de commissie gehouden en de wethouder zegde daarnaast toe de budget nota te willen uitstellen tot 1 mei 2013. Tussen 2 april en 1 mei 2013 is er dan voldoende tijd voor fracties hersteloperaties aan te brengen als dat noodzakelijk mocht zijn.
Uiteindelijk gaat het erom om enerzijds preventief te voorkomen dat mensen een beroep moeten doen op schuld hulpverlening en anderzijds dat zij tegen zo min mogelijke kosten adequaat en effectief worden geholpen als men toch in een situatie van schuld hulpverlening belandt. Bovendien moeten raadsleden niet op basis van emotionele gronden, naar aanleiding van enkele voorbeelden, beleid willen maken, maar op basis van gedegen informatie over het hele veld schuldhulpverlening. Gelukkig wilden uiteindelijk de fracties, die gezamenlijk diverse moties wilden indienen, meegaan met ons voorstel om de moties nog even aan te houden. Een verstandig besluit van de raad!
Stadsbelangen Delft
Aad Meuleman
Aanpak jongeren succesvol
Het was niet voor niets dat de gemeenteraad in de raadsvergadering van 8 november 2012 een motie van de D66, Stadsbelangen Delft, PvdA, Groen Links en de VVD steunde om mogelijkheden te onderzoeken om ook in Delft een project op te zetten volgens de aanpak van Trix in Den Haag. Op ‘Leefbaar’-Delft en Onafhankelijk Delft na werd deze motie door de raad aangenomen. Kennelijk willen deze twee stadspartijen geen energie steken in de aanpak van probleemjongeren in onze stad.
Dagelijks lees je in de krant als er een misdrijf door een jongere is gepleegd argumenten als: ‘hij was bekend bij de hulpverlening’ of ‘het was te verwachten dat het fout ging.’ DE standaard zin: ‘hij kwam al uit een probleem gezin’, is niet onbekend.
Ons commissielid Bram Stoop werkt bij Trix in Scheveningen als projectleider. Een project waar een onorthodoxe werkwijze wordt gehanteerd. De Trix is op dit moment stevig aan de weg aan het timmeren om deze format en werkwijze landelijk uit te rollen. Bezoeken aan jeugdgevangenissen en bezoeken aan Trix uit diverse steden vinden wekelijks plaats.
Ook vanuit Delft heeft het college de nodige belangstelling getoond voor de aanpak van Trix, waarbij jongeren, die nergens meer terecht kunnen, positief op weg worden geholpen en de mogelijkheid wordt geboden diploma’s te halen, zodat zij weer een plek kunnen krijgen in onze maatschappij. Houden jongeren zich niet aan de regels, dan is er voor hen geen plaats bij Trix. Bijzonder is ook dat de ouders of verzorgers van de jongeren bij dit project worden betrokken. Soms is het nodig om buiten de kaders te treden om succes te kunnen hebben.
De werkwijze van de Trix is de afgelopen weken in beeld gebracht door NTR publieke omroep. De uitzending wordt op zondag 27 januari 2013 om 16.00 uur bij deze omroep uitgezonden. In deze uitzending, ziet u de gewone jongen uit de Wippolder, Bram Stoop, aan de slag met jongeren, die een kans krijgen maar ook pakken. Bram hoef je niet te vertellen hoe het is om in een probleem wijk op te groeien en wat hiervan de gevaren zijn.
Het is daarom mooi dat Delft mogelijkheden onderzoekt om een dergelijk project ook in Delft op te starten. Het is natuurlijk niet zo dat Bram zelf in Delft een dergelijk project gaat opstarten, maar dat Stadsbelangen Delft voorstander is van deze aanpak in Delft mag duidelijk zijn. Ook in Delft gaat het tenslotte om jongeren, die op dit moment nergens terecht kunnen. Het zal je kind maar zijn.
Afgelopen week werden de resultaten van de aanpak bij Trix nog eens duidelijk toen diverse jongeren met trots hun diploma in ontvangst mochten nemen. Zie onderstaande link.
http://www.stichtingtrix.nl/9-nieuws/9-nieuwjaar%202013/slide%20nieuwjaar.html
Fractie Stadsbelangen Delft
Aad Meuleman
‘Uit de bak, aan de bak’
Bram Stoop vertegenwoordigt namens Stadsbelangen Delft onder andere de commissies, waarin onderwerpen aan de orde komen over het wijkwerk, jeugd en jongeren. En niet zonder reden, want Bram werkt al ruim 25 jaar in Haaglanden met probleem jongeren, waarvan 13 jaar uitsluitend met jongeren van Marokkaanse afkomst.
Het is dan ook niet vreemd, dat Bram werd gevraagd om mee te werken aan de documentaire ‘Uit de bak, aan de bak’, die op 15 en 22 april as. op Nederland 2 wordt uitgezonden vanaf 16.05 uur.
Waar gaat deze documentaire over?
Het is een documentaireserie waarin Mildred Roethof en Annegré Bosman in de wereld van jong volwassen, ex-delinquenten en ‘wajongeren’ duiken die aan de bak willen. We zien hoe ontspoorde jongeren, die voor uiteenlopende vergrijpen in de bak hebben gezeten, een kans krijgen om ‘aan de bak’ te gaan.
Om ze te motiveren en te inspireren ontmoeten ze bekende Nederlanders als Henk Schiffmacher, Ernesto Hoost en Georgina Verbaan die dichterbij hen staan dan ze vermoeden. We zien de zeventienjarige Diego. In 2005 komt de dan elfjarige Diego in het nieuws. Als achtjarige is hij door jeugdzorg in de jeugdgevangenis Harreveld geplaatst waar hij regelmatig seksueel wordt misbruikt door groepsgenoten. Diverse actualiteitenrubrieken besteden in 2005/2006 uitgebreid aandacht aan de misstanden. De elfjarige Diego vertelt onherkenbaar in beeld zijn verhaal. Nu, zes jaar later, wil Diego het hele verhaal vertellen, hij neemt definitief afscheid van zijn verleden en richt zich op het heden. Een professioneel team van topsporters waaronder Ernesto Hoost (oud-vechtsporter) en Gerard Egberts (oud-wielrenner) probeert glans in zijn leven terug te krijgen.
Bram en Stadsbelangen Delft willen graag meepraten en denken over problemen, die er zijn met deze jongeren, maar ook en vooral hoe de hulpverlening aan deze jongeren verloopt. Hierbij baseert Bram zich vanuit de ervaringen die hij dagelijks mee maakt in zijn werk. Vanuit de praktijk dus in plaats vanachter de tekentafel. Hij laat zich al langere tijd kritisch uit over hoe het gaat met de jeugdzorg, de wijken en de aanpak hiervan.
Hij vindt dat er veel te veel mensen met hetzelfde bezig zijn, zonder dat men van elkaar weet wie wat eigenlijk doet. Hoe vaak horen we niet, dat hij of zij bekend was bij de hulpverlening, nadat één van deze jongeren een ernstig misdrijf heeft gepleegd?
Bram werkt als projectleider bij Stichting de TRIX aan de Scheveningse haven. Bram heeft vijf dagen per week te maken met jongeren die alle hulpverlening achter de rug hebben. Dat zijn vaak jongeren die nergens anders meer terecht kunnen en bij de TRIX een traject volgen. Tijdens hun verblijf bij de TRIX kunnen de jongeren vier lasdiploma’s halen en een veiligheidsdiploma ook wel VCA genoemd halen.
Eén van de belangrijkste samenwerkingspartners van de TRIX is het veiligheidshuis in Den Haag, die Bram als onmisbaar ervaart. Via het veiligheidshuis worden korte lijnen gerealiseerd met de dienst Sociale Zaken en Werkgelegenheid en de bestuursdienst van de gemeente Den Haag.
Voordat een jongere bij de TRIX geplaatst wordt, moet er eerst een plan van aanpak zijn van de doorverwijzende instanties en moet er contact zijn met de ouders of verzorgers van de jongere. Houdt men zich niet aan de afspraak, dan wordt men hier op gepaste wijze op aangesproken. Dit om het dumpen van jongeren wat in het verleden gebeurde, uit te sluiten.
Het bedrijfsleven in Haaglanden laat zich ook steeds meer zien bij de TRIX om met deze voor vele kansloze jongeren aan de slag te gaan. Voor Bram en zijn twee werkmeesters, die de jongeren begeleiden, zijn het zeker geen kansloze jongeren, maar eerder slachtoffer van het systeem. Er gaat veel mis. Wat Bram betreft wordt het tijd dat de discussie op gang komt over deze jongeren en vooral de wijze waarop zij geholpen moeten worden. Hij ziet dit het liefst in Haaglanden verband gebeuren. Natuurlijk gaat niet alles fout bij de hulpverlening, maar wel waar het deze groep jongeren betreft.
Op zaterdag 7 april was in de Volkskrant te lezen dat een probleemgezin € 40.000 per jaar kost. De gemeenten krijgen de verantwoordelijkheid over jeugdzorg, maar de ervaring van Bram is, dat de regie ontbreekt. In de documentaire wordt schokkend duidelijk wat er fout kan gaan met deze probleem jongeren. In de twee maanden dat Bram met de jongeman uit de documentaire heeft gewerkt, heeft deze jongen vijf verschillende woonruimtes via de hulpverlening gekregen. Kortom geen vaste thuisbasis, omdat men deze gewoon niet kan bieden en dat ook niet wil toegeven. Het vervolg laat zich raden. Schuldige???? zegt u het maar. Wat heeft dit allemaal gekost?
€ 40.000,– lijkt nog een te laag bedrag.
Hopelijk draagt deze documentaire in Delft bij aan een open discussie over deze problematiek? Ook in onze stad hebben we een aantal jongeren, dat in de volksmond ‘wandelende tijdbommetjes’ worden genoemd en waaraan te weinig hulp wordt geboden. Voor een impressie over deze documentaire zie:
http://www.youtube.com/watch?v=mOp10O2OvHo
Fractie Stadsbelangen Delft
Aad Meuleman
