Uit voorspelbare hoek kwam natuurlijk de kritiek over mijn opmerking tijdens de gemeenteraadsvergadering van 24 november jl. Ik noemde de uitspraak van de Hoge Raad in de ‘Gondelaffaire’ dubieus. Volksvertegenwoordigers krijgen van de rechter een extra vrijbrief om in het kader van ‘vrijheid van meningsuiting’ grensverleggende uitspraken te mogen doen. Of daar het toewensen van ziektes bij hoort, is de vraag.
Zo meent Jan Peter de Wit van Leefbaar Delft dat de burgemeester en de leden van het presidium ‘de tering’ kunnen krijgen. Hij schrijft dat op zijn site. De tering heeft volgens het woordenboek diverse betekenissen, zoals: 1. Beruchte ziekte, 2. Besmettelijke ziekte, 3. Ftisis, 4. Het doen van uitgaven voor levensonderhoud, 5. Kosten, 6. Kosten van levensonderhoud, 7. Levensonderhoud, 8. Longtering, 9. Medische term, 10. Teer, 11. Tuberculose etc.
De Wit zal de betekenissen genoemd onder 4 t/m 7 niet hebben bedoeld. Het lijkt erop dat hij de burgemeester en de leden van het presidium een besmettelijke ziekte toewenst.
Volgens de Hoge Raad mogen volksvertegenwoordigers dus in het kader van vrijheid van meningsuiting kennelijk dergelijke uitspraken doen. Als dit de consequentie is van de uitspraak van de Hoge Raad, dan was het dus niet zo vreemd dat ik deze uitspraak dubieus noemde.
Vrijheid van meningsuiting moeten we absoluut beschermen en koesteren, maar als volksvertegenwoordigers zo ver gaan om personen een ernstige ziekte toe te wensen, dan geeft dat te denken. Ik hoop van harte dat de Wit en zijn gezin in de toekomst gespaard zullen blijven van deze en andere ernstige ziektes evenals de burgemeester, de leden van het presidium en iedereen in deze wereld.
Aad Meuleman
