En zo is er weer een jaar voorbij, waarin veel is gebeurd. Niet alleen in Delft, maar in de hele wereld. Een jaar waarin mensen zomaar werden vermoord, waarin sommigen nog steeds denken dat geweld dé oplossing is voor problemen. Nog steeds niets geleerd van de periode 1940-1945, lijkt het wel.
Lees verder
Tag Archive for dualisme
Webcolumn: ‘Dag Delft 2016, welkom 2017!’
Programmabegroting Hamerstuk
Ondanks de vele complimenten en waardering van het college en coalitiepartijen voor de meedenkbegroting van het CDA, ChristenUnie en Stadsbelangen Delft, is de pijnlijke conclusie dat het dualisme in Delft nog steeds op monistische wijze vorm wordt uitgevoerd. De coalitiepartijen weigerden niet één van de 18 voorstellen uit de meedenkbegroting over te nemen. En dat, zonder dat het overnemen van ook maar één voorstel, tot negatieve consequenties zou hebben geleid voor de begroting.
Lees verder
Raad enquête in Delft?
‘We drinken een glas, doen een plas en het bleef zoals het was’. Zoals verwacht leek dat de uitkomst te worden van de discussie in de commissie Algemeen van afgelopen dinsdag. Dit naar aanleiding van het onderzoek naar de financiële gang van zaken rond drie grote projecten.
Lees verder
D66 Delft klem gezet
Een bijzondere raadsvergadering op 26 november 2015. Een ogenschijnlijke simpele motie, ingediend door SP, Onafhankelijk Delft, ChristenUnie, Fractie van Koppen, Stadsbelangen Delft en D66, leidde bijna tot een coalitiebreuk.
‘Gedragscode decoratie prullenbak’
Sinds de invoering van het lokale dualisme in 2002 werden de gemeenteraden in Nederland wettelijk verplicht om een gedragscode vast te stellen. Een code waarin iedere gemeenteraad met elkaar afspraken moest maken en vastleggen over hoe men in de desbetreffende gemeenteraad onder andere met elkaar wenste om te gaan. Doel hierbij was dat iedereen zich ook aan de vastgestelde gedragscode zou houden. Overigens geen juridisch document.
Vanaf de invoering van de wettelijk verplichte gedragscode, heeft deze code geleid tot allerlei gedoe, omdat er altijd wel een aantal gemeenteraadsleden te vinden zijn, die zich willens en wetens, terecht of niet terecht, niet aan de vastgestelde gedragscode wensen te houden. En wat doet een gemeenteraad dan.
Ik denk nog wel eens terug aan het monistische stelsel. Dat stelsel kende geen wettelijke verplichte gedragscode, waren er wel wat geschreven en ongeschreven regels, werden felle discussies gevoerd, maar hoefde niemand zich zorgen te maken over omgangsvormen. Iedereen hield zich simpel aan de geschreven en ongeschreven regels. Gewoon zoals volwassen mensen en zeker raadsleden horen te doen. Vrijwel nooit gedoe.
Stadsbelangen heeft zich in de afgelopen jaren steeds kritisch opgesteld over deze gedragscode, want wat heb je aan een gedragscode als er geen handhavinginstrumenten zijn. Dit nog los van de gedachte dat het te zot voor woorden is, dat volksvertegenwoordigers met elkaar moeten afspreken hoe zij met elkaar zouden moeten omgaan.
Recentelijk heeft de Minister van Binnenlandse Zaken de Delftse gemeenteraad geantwoord naar aanleiding van een voorbeeld die aan haar was voorgelegd. Het ging hierbij om het feit dat raadsleden burgers hadden bijgestaan bij een gerechtelijke procedure tegen de gemeente. Ook voerde een raadslid het woord bij de bezwaarcommissie, terwijl hét podium van een raadslid toch de gemeenteraadsvergadering is. In de Delftse gedragscode is afgesproken dat raadsleden burgers niet bijstaan bij de bezwaarcommissies. Dit met het oog op mogelijke tegenstrijdige belangen.
Ook werd in het voorbeeld aan de minister gevraagd hoe zij aankeek tegen een situatie, waarbij raadsleden kosten voor juridische bijstand van burgers, die een procedure tegen de gemeente voeren, voor hun rekening nemen. Het antwoord van de minister was bijzonder. Wettelijk mag het allemaal, maar of het wenselijk is, dat raadsleden dergelijke acties uitvoeren, was zeer de vraag. De minister adviseerde om dit te regelen in de gedragscode en als een raadslid zich daaraan niet houdt, het betreffende raadslid hierop aan te spreken.
Conclusie is dus, dat volgens de minister de raadsleden elkaar tot Sint Juttemis kunnen blijven aanspreken als men zich niet houdt aan afspraken, die in de gedragscode zijn vastgelegd. Verder dan dat zijn er geen handhavinginstrumenten beschikbaar. Hiermee kan de gedragscode worden afgevoerd. We hoeven voortaan dus geen onnodige energie meer te besteden aan zaken die veel energie kosten en uiteindelijk nergens toe leiden. De raad kan dan weer al haar energie gebruiken voor zaken waar écht energie aan besteed moet worden.
Mijn voorstel zou zijn om de gedragscode aan te passen en daarin één zin op te nemen, namelijk: ‘We spreken af, dat we niets afspreken’. Vervolgens de gedragscode netjes inlijsten, bijvoorbeeld ‘Delfts Blauw’ lijstje, en bewaren op een mooie plek, namelijk:
‘de prullenbak.’
Aad Meuleman
“Dezelfde aap in een ander jasje”
Hoe doorzichtig politiek kan zijn, bleek afgelopen woensdag tijdens de gemeenteraadsvergadering. Vooral de PvdA en Groen Links wilden eigenlijk stoppen met cameratoezicht bij het station. Dat hadden deze partijen al aangegeven in de commissievergadering. Ondanks de reële positieve resultaten, twijfelden deze partijen, ten onrechte, aan het nut van cameratoezicht. De VVD wilde wel doorgaan met cameratoezicht en STIP twijfelde. Dus moest er een coalitieoplossing worden gevonden.
Vorige week maandag vond geheim coalitieoverleg plaats en werd besloten dat STIP de ijzers uit het vuur mocht halen. Dus kwam STIP met een amendement om cameratoezicht bij het station te verlengen met 1 jaar in plaats van 3 jaar. Uiteraard moest het politieke spel worden gespeeld en vroeg de PvdA een schorsing aan tijdens de gemeenteraadsvergadering. Zogenaamd om binnen de fractie over het amendement te overleggen en…uiteraard ging men akkoord met het amendement van STIP conform afspraak in het eerder gehouden geheime coalitieoverleg.
Stadsbelangen wil best respect opbrengen voor fracties die andere standpunten innemen. Het is bekend dat de PvdA en Groen Links niet echt voorstander zijn van cameratoezicht, maar zeg dat dan gewoon. De linkse tactiek is dan om dat niet te doen en vooral op de afkraaktoer te gaan. Daarvoor kan onze fractie op geen enkele wijze respect opbrengen.
Want cameratoezicht bij het station heeft in de afgelopen jaren wel degelijk succes opgeleverd en het is stuitend om te constateren dat deze partijen dat niet willen erkennen. Nog stuitender was het, dat de woordvoerders van Groen Links en STIP nog nooit het systeem met de uitvoering hadden besproken en ook nog nooit achter de schermen dit systeem hadden beoordeeld. STIP had de mond vol over “zorgvuldig”, maar bleek bij deze kwestie zelf niet zo zorgvuldig te hebben geopereerd.
Conclusie is wel dat het dualisme in onze stad nog ver weg is, zolang coalities achter gesloten deuren blijven opereren en daarbij op geen enkele wijze belangstelling hebben voor de oppositie. Het politieke spel mag dan wel anders heten, maar in feite blijft het dezelfde aap in een ander jasje.
Fractie Stadsbelangen-Delft
Webcolumn “zomeroverdenking”
Loesje: “het klimaat is de afgelopen jaren duidelijk veranderd, nu de politiek nog”. Voor raadsleden is het zomerreces een tijd waarin op lokaal niveau ogenschijnlijk weinig gebeurd. In de pers verschijnen wel wat berichten, die op zichzelf aardig zijn om te lezen, maar niemand maakt mij wijs dat onze inwoners wakker liggen van nevenfuncties van collegeleden of van een “oud” raadslid die een uur doorgebracht heeft op het politiebureau.
Toch gaat nog regelmatig de telefoon, ontvang ik e-mailberichten of brieven van inwoners met de nodige problemen. Nog steeds problemen bij de regiotaxi, zorgen van bewoners die wonen in de omgeving van de nieuw te bouwen Koepoortgarage, verkeersmaatregelen Maria Duijstlaan, geluidsoverlast, bomenkap, onveilige plekken, fake betrokkenheid van inwoners, geen antwoord krijgen op brieven van de gemeente en zo zou ik nog wel even door kunnen gaan. Je zou haast het idee krijgen dat er niets goed gaat in onze stad en dat is natuurlijk ook niet waar. Maar er is zeker nog veel werk te doen en te verbeteren.
Opvallend was de afgelopen weken het nieuws over “de Baljé kwestie” en de reacties daarop door middel van diverse ingezonden brieven van mensen, die menen de stoel van de rechter te moeten innemen. Van mij mogen zij! In ieder geval is wederom duidelijk geworden dat Baljé zich nooit als wethouder had kunnen handhaven gezien de manier waarop hij zijn wethoudersfunctie vervulde. Dat is het enige dat deze kwestie volstrekt duidelijk heeft gemaakt. Het jammer dat het nooit tot een discussie met Baljé zelf in de raad is gekomen over deze zaak, omdat Baljé toen al weg was. Met een andere aanpak was deze kwestie al lang uit de wereld geweest, was Baljé naar een bijna op zeker grenzende waarschijnlijkheid weggestuurd, waren er geen schadeclaims geweest en had heel veel energie aan andere zaken kunnen worden besteed.
In deze zaak was naar mijn mening, met het oog op de geuite beschuldiging, niet relevant of je iets gezegd hebt te gaan doen, maar of achteraf blijkt dat je dat ook daadwerkelijk hebt gedaan. Het blijft daarnaast vreemd dat men er aan voorbij gaat, dat de basis werd gelegd bij een, zo het lijkt, bewuste illegale bandopname met vermoedelijk als doel: “hoe kunnen we iemand er in luizen”. Dat brengt me weer bij Loesje die schreef: “Politici moet je ook alleen geloven als er geen camera in de buurt is”. Er zullen ongetwijfeld nog vele publicaties volgen over deze zaak, maar of de stad daarmee is gediend, is weer een andere vraag hoewel ik mij de emoties bij de desbetreffende betrokkenen goed kan voorstellen.
De afgelopen maanden hebben zich vooral gekenmerkt door het gedoe rond de keuze van de architect van het nieuw te bouwen stadskantoor, de perikelen rond de bouw van de Koepoortgarage, het gebouw Hooikade 13 (Bacinol), TU Noord en niet te vergeten een drietal moties van afkeuring tegen drie wethouders. Het huidige college maakt een niet al te sterke indruk, oogt niet als een eensgezinde ploeg en lijkt moeite te hebben met het verder uitwerken en uitvoering geven aan plannen die hun voorgangers in gang hebben gezet. Dit overigens met steun van dezelfde partijen die nu ook in het college zijn vertegenwoordigd. Het dualisme op lokaal niveau blijft voor mij één grote mislukking. Een theoretisch model, waarbij in de praktijk het monistisch handelen “gewoon” doorgaat. Vroeger maakten de wethouders als raadsleden deel uit van hun fracties, tegenwoordig heet dat: “de wethouder woont op uitnodiging van de fractie, de fractievergadering bij”. Coalitiepartijen die voorafgaande aan commissie- en raadsvergaderingen, net als voorheen, de zaken met elkaar blijven afstemmen en dealtjes maken. “Dezelfde aap, maar in een ander jasje”. Wel met een belangrijk verschil. Het dualisme kost de burger onnodig veel meer gemeenschapsgeld dan in het monistische systeem. Nog even en dan is zomerreces en de stilte voor de storm weer voorbij, want als straks het politieke circus weer gaat draaien, komen de onderwerpen vanzelf weer langs. Aad Meuleman