De Woonbond liet deze week in een bericht weten, dat tientallen kinderen, na het overlijden van hun ouders uit het ouderlijk huis worden uitgezet. Het betreft hier veelal meerderjarige kinderen die bij hun ouders in een huurhuis wonen. Kinderen die – om wat voor reden dan ook – thuiswonend zijn, maar na overlijden van de ouder(s) zonder pardon op straat worden gezet. Situaties, waarover onze fractie in de afgelopen jaren diverse signalen heeft ontvangen. Gelukkig niet regelmatig, maar ook in onze stad zijn wij deze situaties tegengekomen. Naar aanleiding hiervan, luidt de Woonbond nu de noodklok. En terecht!
De crisis in de woningmarkt zorgt ervoor, dat kinderen vaak langer thuis blijven wonen, werken of studeren, in of nabij dezelfde stad waar hun ouders wonen. Op kamers gaan is dan geen oplossing. Ook niet vanwege financiële argumenten. Ook zijn er situaties waarbij kinderen bij hun ouders blijven/gaan wonen, omdat één van de ouders (mantel)zorg nodig heeft. En zo zijn er nog talloze redenen op te sommen. Op het moment dat de ouder komt te overlijden, hebben de thuiswonende kinderen geen recht meer om in de woning te blijven wonen. Simpelweg, omdat zij niet als officiële huurder geregistreerd staan.
Het beleid om de nog thuiswonende nabestaanden rigoureus op straat te zetten, is naar onze mening niet meer van deze tijd. Velen nabestaanden komen na het overlijden van de ouder(s) al voor genoeg zorgen te staan. Door zo’n gedwongen situatie komen zij niet eens aan fatsoenlijke rouwverwerking toe en daarnaast wordt men nog eens geconfronteerd met een extra probleem.
De Woonbond pleit ervoor dat inwonende kinderen, na het overlijden van hun ouders, automatisch recht krijgen op de woning. Daar zit vanzelfsprekend wel een ‘maar’ aan vast. In eerste instantie moeten de kinderen wel de maandelijkse huur kunnen betalen. Wat onze fractie betreft moeten kinderen – die géén behoefte hebben om in deze ouderlijke woning te blijven wonen – dan wel niet in staat zijn de huur te betalen, geholpen worden om zo spoedig mogelijk andere woonruimte te kunnen betrekken. In ieder geval niet direct op straat zetten. Een stukje menselijkheid binnen dit beleid, is wat onze fractie betreft dan ook op z’n plaats.
De woning corporaties zijn zelf verantwoordelijk over het beleid in dit soort situaties. De politiek heeft hier geen invloed op. Dat neemt niet weg, dat Stadsbelangen Delft een beroep doet op de woningcorporaties om deze situatie nog eens te bezien en het beleid hierop aan te passen. Simpel, omdat dit beleid niet meer van deze tijd is!
Fractie Stadsbelangen Delft
Aad Meuleman