2011 is lokaal politiek een grimmig jaar geworden, waarin de gemeenteraad zich helaas te veel heeft moeten bezig houden met allerlei randzaken. Verloren energie, onnodige kosten en geen inwoner die er beter door is geworden. Integendeel! Opvallende gebeurtenissen waren de sfeer binnen de raad, het gedoe binnen het CDA, Het Nieuwe Kantoor, het referendum en de Gondelaffaire.
De sfeer
Het lijkt ‘hot’ te zijn geworden om vooral persoonlijke aanvallen te doen en vooral het spel te spelen op een ander voetbalveld zonder tegenstander. In de politiek geldt gelukkig nog altijd, dat je veranderingen kunt en moet realiseren via het speelveld van de gemeenteraad door met elkaar op basis van inhoudelijke argumenten in discussie te gaan en uiteindelijk besluiten te nemen. Het veilige voetbalveld van de website en het rondstrooien van allerlei publicaties die aanwijsbaar en bewijsbaar of gedeeltelijk onjuist zijn dan wel volledig uit de grote duim zijn gezogen, zorgen voor een onjuist beeld bij de lezers. Het is dan ook volstrekt logisch dat de raad daarop via het presidium reageert. Dat is geen censuur, maar een terechte poging om inwoners op correcte wijze te informeren over de werkelijke situatie. Waag het niet om daar iets over te schrijven of kritiek op te hebben, want dan voelt men zich aangevallen als kleine calimero’s. Wel zelf volop ongenuanceerd uitdelen, maar niet kunnen incasseren. Het bewust beschadigen van mensen, zoals het toewensen van ernstige ziektes en zelfs overleden personen noemen in columns, terwijl deze personen niets met politiek te maken hadden, is dus de manier om in de publiciteit te komen. En dat allemaal onder de vlag van ‘vrijheid van meningsuiting’. Een trieste constatering.
Het CDA
Het gedoe binnen het CDA is nog steeds aan de gang, zo blijkt uit de jaaroverdenking van de fractie van Oort, die zich nog steeds CDA’er voelt. Het ‘moddergooien’ is nu begonnen en hoe mooi men destijds de fractievoorzitterswisseling binnen het CDA probeerde te verpakken, de feiten blijken, wat iedereen al wist, totaal anders te zijn. Bijzonder, want toen ik daar in de raad een opmerking over maakte, werd ik daarvoor zowel door de huidige fractievoorzitter van het CDA als Jeroen van Oort zelf op de vingers getikt. Ik had het dus wel bij het rechte eind.
Bijzonder ook hoe van Oort de gang van zaken beschrijft rond Het Nieuwe Kantoor. Natuurlijk kan hij van mening zijn veranderd, maar feit blijft dat hij volop betrokken is geweest bij de coalitieonderhandelingen. Het CDA zag, nadat deze partij jarenlang in de oppositieperiode daarvoor zeer kritisch was geweest, geen enkele reden om ook maar enige tekst aan dit onderwerp te wijden bij deze onderhandelingen. Van Oort was daar als mede onderhandelaar namens het CDA mede verantwoordelijk voor. Kennelijk was het wethouders pluche ook voor hem te belangrijk om hierover te onderhandelen. Wat dat betreft had men een voorbeeld aan Stadsbelangen kunnen nemen, toen wij in 2002 van coalitiedeelname afzagen, omdat wij een voor ons belangrijke verkiezingsbelofte niet geregeld konden krijgen binnen de toen beoogde coalitie van PvdA, Groen Links, de VVD en Stadsbelangen. Wij stelden onze kiezers boven het wethouders pluche. Door de hele gang van zaken binnen het CDA inclusief van Oort op dit moment, kan het niet anders dan dat het CDA haar langste tijd binnen de huidige coalitie heeft doorgebracht. Ook dat heb ik in de raad eerder aangegeven.
Het Nieuwe Kantoor
De hele discussie rond het Nieuwe Kantoor hebben het college en de coalitiepartijen volledig aan zichzelf te wijten gehad. Tot juni dit jaar was er geen enkele bereidheid te kijken naar alternatieve mogelijkheden, zoals goedkoper of zelfs helemaal niet bouwen. Ondanks de oproep van een aantal fracties vanaf het begin van deze raadsperiode. Wel of niet mede ingegeven door de forse en noodzakelijke bezuinigingen waar onze stad voor staat. Inmiddels heeft de gemeenteraad in meerderheid besloten, dat het niet bouwen van Het Nieuwe Kantoor geen optie is. Daar mag men het mee oneens blijven, ook Stadsbelangen is het daarmee oneens, maar feit is dat de gemeenteraad op democratische wijze deze beslissing heeft genomen. Dan heeft het geen zin om achterhoede gevechten te blijven leveren.
Bijzonder hierbij is dat een drietal raadsleden zich niet neer kunnen en willen leggen bij een meerderheidsbeslissing. Of deze beslissing juist is of niet zal de toekomst uitwijzen, maar het blijft een beslissing die bij meerderheid van stemmen is genomen. Dat heet democratie en gelukkig leven wij in een maatschappij waar is afgesproken dat beslissingen bij meerderheid van stemmen worden genomen. Het kan toch niet zo zijn, dat een minderheid zijn of haar wil oplegt aan de meerderheid in onze maatschappij? Dat lijkt op dictatuur!
Het referendum
De discussie over het inzetten van dit instrument bij Het Nieuwe Kantoor is binnen de gemeenteraad hevig geweest. Hoe het verzoek tot stand is gekomen en of dit allemaal formeel zuiver is geweest, heeft Stadsbelangen uiteindelijk niet doorslaggevend gevonden. Feit was, dat volgens de referendumkamer het inleidend verzoek voldeed aan de referendumverordening. Dan kan het niet zo zijn, dat fracties besluiten dat de inwoners geen gebruik mogen maken van dit instrument, omdat het hen niet goed uitkomt. Dat is ook de reden geweest waarom Stadsbelangen voor dit inleidend referendumverzoek heeft gestemd. Dat binnenkort deze verordening bediscussieerd gaat worden, is een prima zaak en ook noodzakelijk. Zeker na deze ervaringen. In ieder geval moet nu vaart gemaakt worden met het inregelen van beginspraak voor onze inwoners. Als je dat doet, zou een referendumverordening waarschijnlijk helemaal niet nodig hoeven te zijn. Uiteindelijk bepalen kiezers na een raadsperiode bij de gemeenteraadsverkiezingen of een partij wel of niet goed heeft gefunctioneerd of beloftes richting kiezers is nagekomen. Hoe duidelijk wil je inspraak van inwoners hebben? In feite HET REFERENDUM!
De Gondelaffaire
Over de Gondelaffaire is inmiddels genoeg geschreven en ook het afgelopen jaar is dit onderwerp weer diverse malen in de raad aan de orde geweest. Het blijft een trieste affaire, waarbij vele nuances die in het verleden absoluut een rol hebben gespeeld over het hoofd worden gezien en bewust of onbewust buiten de publiciteit blijven. Ik blijf van mening dat deze affaire op 1 juni 2005 afgerond had kunnen zijn met alle credits voor Stoelinga. Het beeld dat door sommigen wordt geschetst dat zaken, die niet door de beugel kunnen, niet publiekelijk aan de kaak zouden mogen worden gesteld, is absoluut onjuist. Er is geen fractie in de gemeenteraad die dat heeft uitgesproken. Wel de wijze waarop de publiciteit werd gezocht en uitspraken over personen werden gedaan. Daarvan heeft de Hoge Raad uiteindelijk gezegd dat dit mag. Ook hier geldt dat je je daarbij zult moeten neerleggen, wat je er ook van vindt. Net als bij democratisch genomen besluiten. In ieder geval blijft ‘de winst’ van deze affaire dat de gemeenteraad duidelijke afspraken heeft gemaakt voor de toekomst mocht zich een dergelijke situatie weer voordoen. Dat is overigens niet te hopen.
2012
Voor 2012 wens ik een lokaal politiek jaar zonder persoonlijke aanvallen met als doel elkaar te beschadigen, waarin college en gemeenteraadsleden op basis van inhoud met elkaar samenwerken, respect hebben voor elkaars meningen en standpunten, op democratische wijze beslissingen nemen en zich daaraan houden evenals aan gemaakte afspraken. Op deze wijze worden de belangen van onze stad het beste gediend. Onze inwoners verdienen dat!
Aad Meuleman
fractievoorzitter Stadsbelangen Delft
